ਓਟ ਵਰਗੇ ਫਟ ਦੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ

ਓਟਸ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਫੀਡ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਅਨਾਜ ਅਨਾਜ ਦਾ ਅਨਾਜ, ਰੋਲਡ ਓਟਸ, ਓਟਮੀਲ, ਕੌਫੀ ਆਦਿ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਉਤਪਾਦ ਡਾਈਟ ਅਤੇ ਬੇਬੀ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ.

ਓਟਮੀਲ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਐਮੀਨੋ ਐਸਿਡ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਅਨਾਜ ਵਿਟਾਮਿਨ ਬੀ, ਕੈਲਸੀਅਮ, ਲੋਹੇ ਅਤੇ ਫਾਸਫੋਰਸ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਨਾਲ ਸੰਤ੍ਰਿਪਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.

ਨੌਜਵਾਨ ਘੋੜੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਖੁਆਉਣ ਸਮੇਂ ਓਟਸ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਜੌੜੇ ਫੀਡ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਹੋਰ ਅਨਾਜ ਦੀ ਤੂੜੀ ਨਾਲੋਂ ਫੀਡ ਸੂਚਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਜੌਹ ਦੇ ਤੂੜੀ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.

  • ਓਟਸ ਦੀਆਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ
  • ਫਸਲ ਪੈਦਾਵਾਰ
  • ਵਧ ਰਹੀ ਫਸਲ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ
  • ਮਿੱਟੀ ਲਈ ਲੋੜਾਂ ਜੋ ਜੌਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ
  • ਉਟਾਈਆਂ ਦੀ ਉੱਚ ਆਮਦਨੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਪਚਾਰਕ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ
  • ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ
  • ਬਿਜਾਈ ਓਟਸ ਦੀ ਤਾਰੀਖ
  • ਕਲਪਨਾ ਕਟਾਈ

ਓਟਸ ਦੀਆਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ

ਅਨਾਜਾਂ ਵਿਚ, ਓਟਸ ਜ਼ਿਆਦਾ ਠੰਡੇ-ਰਹਿਤ ਅਨਾਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ 1-2 ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਤੇ, ਓਟ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਉਗਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.ਓਟਸ -3 ਤੋਂ -9 ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਫ੍ਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਜੇ ਤਾਪਮਾਨ 10 ਡਿਗਰੀ ਤੋਂ ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਰੁੱਕਾਰ ਨੋਡ ਨਹੀਂ ਮਰਦੇ, ਅਤੇ ਜਿਉਂ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿੱਘਾ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਬਨਸਪਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਹਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ.

ਪੌਦੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦਾ ਆਮ ਤਾਪਮਾਨ 20-22 ਡਿਗਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. 38-40 ਡਿਗਰੀ ਓਟਸ ਦੇ ਉੱਚੇ ਤਾਪਮਾਨ ਬਹੁਤ ਮਾੜੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕਣਕ ਅਤੇ ਜੌਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾੜਾ.

ਇਹ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਬਹੁਤ ਹੈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਬੀਜ ਦੀ ਉਪਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਓਟਸ ਵਿੱਚ 450 ਤੋਂ 500 ਤੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਕੋਐਫੀਸਿਫ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਬੂਟਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਾਣੀ ਦੇ ਜੂੜ ਮੰਗਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਬੂਟਿੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ 14 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਦੋਂ ਉਤਪਾਦਕ ਅੰਗ ਬਣਦੇ ਹਨ.

ਜੇ ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮੌਸਮ ਖੁਸ਼ਕ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਪਜ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਘਟ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਬਾਰਿਸ਼ ਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ 'ਤੇ ਮਾੜਾ ਅਸਰ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਇਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਨਸਪਤੀ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਧਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਨਸਪਤੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.

ਮਿੱਟੀ ਜਿਸ 'ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਫਸਲਾਂ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਓਟ ਬਹੁਤ ਮੰਗਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਰੇਤ, ਛੋਣੇ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਸੋਮ-ਪੋਡੌਲੋਿਕ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ 'ਤੇ ਓਟਸ ਵਧਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਵਰਨਣ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਵਿਕਸਤ ਰੂਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਹੈ ਜੋ 1.2 ਮੀਟਰ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਤੱਕ ਵਧਦੀ ਹੈ. ਓਟਸ ਚੰਗੀ ਮਿੱਟੀ (ਪੀएच 5-6) ਦੀ ਵਧੀ ਹੋਈ ਅਡੈਟੀਕੇਟ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਮਾਹਰ ਪੰਛੀ ਅਤੇ ਪੀਟੀਆਂ ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਬੀਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਓਟਸ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਮਿੱਟੀ ਖਾਰੇ ਹਨ. ਜਦੋਂ 100 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਅਨਾਜ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ 3 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਮਿੱਟੀ, 1 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਫਾਸਫੋਰਸ ਅਤੇ 5 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ ਤੋਂ ਲੈਂਦਾ ਹੈ.

ਸਭਿਆਚਾਰ ਸਵੈ-ਪਰਾਗਿਤ ਹੈ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਪੋਲਿੰਗ ਵੀ ਪਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਟਿਲੇਰਿੰਗ ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੌਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਔਸਤ ਝੁੱਗੀਆ 3-4 ਕਮਤ ਵਧਣੀ, ਉਤਪਾਦਕਤਾ 1.5-2. ਜੌਅ ਰੂਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮਿੱਟੀ, ਫਾਸਫੇਟ ਤੋਂ ਫਾਸਫੇਟਿਕ ਐਸਿਡ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਘੁਲਣਸ਼ੀਲ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਕੱਢਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ.

ਔਸਤ ਵਧਣ ਦਾ ਮੌਸਮ ਲਗਭਗ 100 ਤੋਂ 120 ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅੰਕੜਾ ਜ਼ੋਨ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਫਸਲ ਉਗਾਕੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਓਟਸ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ 10 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਨਮੀ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਉਪਜ ਘਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਫਸਲ ਪੈਦਾਵਾਰ

2014 - 2015 ਵਿੱਚ, ਯੂਕ੍ਰੇਨ ਓਟਸ ਅਧੀਨ ਰਕਬੇ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ.

275 ਹਜ਼ਾਰ ਹੈਕਟੇਅਰ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਵਰਣਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਅਲਾਟ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ 23 ਹਜਾਰ ਹੈਕਟੇਅਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ.

ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਓਟ ਕਈ ਫਸਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਵਧੀਆਂ ਉਪਜ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ.

ਆਗਾਮੀ ਸੀਜ਼ਨ ਲਈ, ਓਟਸ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਔਸਤ ਲਾਭ ਉਪਜ ਹੈ 19.8 ਸੀ / ਹੈਕਟੇਅਰ, ਜੋ 2013 ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ 0.4 ਸੀ / ਹੈਕਟੇਅਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ.

ਪਰ ਮੌਸਮ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਇਹਨਾਂ ਨੰਬਰਾਂ 'ਤੇ ਅਸਰ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਪਜ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. 2014 ਵਿੱਚ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਕੁੱਲ ਫਸਲ 522 ਹਜ਼ਾਰ ਟਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਨਾਲੋਂ 12% ਵਧੇਰੇ ਹੈ.

ਵਧ ਰਹੀ ਫਸਲ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ

ਜੌਆਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਪੈਦਾਵਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਗੁਪਤਤਾ ਗੁਣਵੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ. ਸਾਰੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਵਿਚ ਵਾਧਾ, ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਉਪਜਾਊ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿਚ ਸੁਧਾਰ, ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਪਾਣੀ, ਹਵਾ ਅਤੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਸਧਾਰਣ ਹੋਣਾ, ਜੋ ਕਿ ਰੂਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਪਰ ਸਾਰੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਉਪਾਅ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਵਧ ਰਹੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਮੌਸਮ, ਫਾਲ ਦੇ ਜੈਿਵਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਰਤਾਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ.ਜੌਹ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਆਧਾਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੀ ਫਸਲ ਦੇ ਖੜੋਤ ਦੀ ਸੁੱਟੀ ਹੈ. ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦੀ ਕਮੀ, ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਨਮੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਘਟਾਏ ਬਗੈਰ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਤਝੜ ਦੀ ਕਟਾਈ ਕਰਨੀ ਸੰਭਵ ਹੈ.

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਛਿੱਲ ਦੇ ਬਗੈਰ ਰੁੜ੍ਹਨ ਲਈ ਵੱਢਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਮਾਂ ਅਗਸਤ ਦੇ ਤੀਜੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਜਾਂ ਸਤੰਬਰ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਇਹ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਫਸਲ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਘਟਦੀ ਹੈ.

ਉਪਜ ਕਟੌਤੀ ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਕਾਰਨ ਬਸੰਤ ਲਾਉਣਾ ਲਈ ਓਟਸ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ ਦੀ ਹਲਦੀ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੁਰਸ਼ ਦੇ ਘੇਰੇ ਦੀ ਚੌੜਾਈ' ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਭੂਮੀ ਦੇ ਉਤਾਰ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਨੂੰ ਸਤ੍ਹਾ (ਲਗਭਗ 20-22 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ) ਤਕ ਲਿਆਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਬਸੰਤ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਏਰੀਬਲ ਡਰਾਜੋਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਤਿੰਨ ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਤੱਕ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹਲਕੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਨਮੀ ਨੂੰ ਵਧਣ ਨਾਲ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਖੇਤ ਦੀ ਦਿੱਖ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਜਾਂ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਹੋਣਾ.

ਲੈਂਡਫਿਲ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਖੋਦ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿਚ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਓਟਸ ਵਧਦੇ ਸਮੇਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੂੜੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ. ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਿਜਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡ੍ਰਿੰਜਿੰਗ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ,ਮੋਟੇ-ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਦੀ ਸਰਗਰਮੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ, ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਵਾਬਾਜ਼ੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਲਈ, ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਉੱਚਤਮ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਉਗਮ ਦੇ ਬਿਹਤਰ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਧਰਤੀ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਪਲਾਟਾਂ ਨੂੰ ਸਮਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ.

ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਜਾਈ ਜੌਆਂ ਲਈ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ, ਜੂਜੀ ਨੂੰ ਨੰਗੇ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਖੇਤੀ ਤਕਨੀਕ ਨਮੀ ਦੀ ਉਪਰੋਕਤ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਦੇ "ਪਪਣ" ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਦੇਰ ਬਸੰਤ ਬਰਸਾਤ ਦਾ ਕੋਈ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਹਾਰਰੋਇੰਗ ਅਤੇ ਹੋਰ ਡਰਿਲ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਪਿਛਲੇ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਾਂ ਤਿਕੋਣੀ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ. ਅਗਲਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਦੋ ਟ੍ਰੈਕਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡਣ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ.

ਉਪਜਾਊ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਇਲਾਜ ਹੈ ਜੋ ਓਨਾ ਪੈਦਾਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਕ-ਟਰੈਕ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਅਸਵੀਕਾਰਨਯੋਗ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਲੋੜੀਦਾ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬੀਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ. ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ, ਪੂਰਵ-ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਖਣਿਜ ਖਾਦਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਹੇਠ ਦਿੱਤੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਤਕਨੀਕ ਰੋਲਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਬੀਜ ਦੀ ਬੀਜ ਦੀ ਕਿਸਮ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿੰਨੀ ਛੇਤੀ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਧਰਤੀ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਵਧਣ ਨਾਲ, ਜੋ ਕਿ ਵਧੇਰੇ ਸੁਚੱਜੀ ਕਮਤਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਰੋਲਿੰਗ ਦਾ ਜੌਆਂ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ 'ਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ' ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਘੱਟ ਊਰਜਾ ਵਾਲੇ ਓਟਸ ਬੀਜਦੇ ਹਨ. ਪਰੀ-ਬਿਜਾਈ ਰੋਲਿੰਗ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਇਹਨਾਂ ਸੂਚਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਰੋਲਿੰਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਿੱਲੇ ਮੈਦਾਨ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਰੋਲਰਸ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰੁਕਦਾ. ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਰੇ ਪਲਾਟ ਫਸਲ ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ.

ਮਿੱਟੀ ਲਈ ਲੋੜਾਂ ਜੋ ਜੌਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ

ਹੋਰ ਬਸੰਤ ਦੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਓਟਸ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਫਸਲ ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਇਹ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਰੂਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਰੂਪ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ. ਜੜ੍ਹਾਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ 120 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਡੂੰਘੇ ਅਤੇ 80 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਚੌੜਾਈ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਚੰਗੀ ਰੂਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਰੇਤਲੀ, ਬੋਤਲ, ਪੀਟੀ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਮਿੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟਸ ਬੀਜੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ.

5-6 ਦੇ ਪੀਐਚ ਵਾਲੇ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਤੇ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਵੀ ਵਧੀਆ ਬਣਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਖਾਰਾ ਮਿੱਟੀ 'ਤੇ ਕੋਈ ਜਵੀ ਦੀ ਫਸਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ.ਜੌਆਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ pH 5.5 ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੈ, ਆਮ ਜਾਂ ਉੱਚੇ ਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਨਾਲ.

ਓਟਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪੂਰਤੀਕਾਰ ਆਲੂ, ਮੱਕੀ, ਚਿਕਰਮਾਨੀ ਪੌਦੇ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਹਨ. ਇਹ ਬੀਟ ਫਸਲ ਦੇ ਬਾਅਦ ਜੌਆਂ ਨੂੰ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਸੁੱਕਦੇ ਹਨ

ਉਟਾਈਆਂ ਦੀ ਉੱਚ ਆਮਦਨੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਪਚਾਰਕ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ

ਓਟਸ ਜੈਵਿਕ ਖਾਦਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹਨ. ਇਸ ਲਈ, ਇਸ ਦੀ ਪਛਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜੇ ਜ ਤੀਜੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਬੀਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਖਣਿਜ ਖਾਦਾਂ ਦਾ ਵੀ ਫਸਲ 'ਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ. ਓਟਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਖਾਦਾਂ ਹਨ. ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਖਾਦ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਔਸਤ ਤੌਰ ਤੇ, 30 ਤੋਂ 60-90 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਸਰਗਰਮ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਮੁੱਖ ਡਰਿਲਜ਼ ਲਈ ਫਾਸਫੋਰਸ ਅਤੇ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ ਖਾਦ ਲਗਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ. ਬਿਜਾਈ ਵਾਲੀ ਓਟਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਖਾਦਾਂ 40-60 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹਨ. ਜੇ ਖਾਦ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਵੱਧ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੂਟਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਖਾਦ ਨਾਲ ਵਧਾਓ, ਤਾਂ ਇਹ ਫਸਲ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. Granules ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ 10-15 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ / ਹੈਕਟੇਅਰ ਫਾਸਫੋਰਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲਾਈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ.

ਕਾਪਰ ਖਾਦ ਨੂੰ ਪੀਟ ਮਿੱਲ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ- ਪਾਇਰੇਟ ਸੀਡਰ 3-4 ਸੀ / ਹੈਕਟੇਅਰ ਜਾਂ ਕਾਪਰ ਸਿਲਫੇਟ 20-25 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ.

ਐਸਿਡਿਕ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਗੜਬੜ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ.

ਤੇਜ਼ਾਬ ਵਾਲੀ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਬੀਜਾਂ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਅਲੋਕਨੀਨ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਖਾਦ, ਫਾਸਫੇਟ ਰੌਕ, ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਓਟਸ 'ਤੇ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਅਸੈਂਸ਼ੀਸੀਟੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ.

ਲਾਉਣਾ ਲਈ ਜ਼ੋਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਬੀਜ ਵਰਤਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ. ਬੀਜ ਵੱਡੇ, ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਅਤੇ ਇਕਸਾਰ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ. ਇਹ ਸੂਚਕ ਓਟਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਖਿਚਿਆ ਹੋਇਆ ਫੁੱਲਾਂ ਅਤੇ ਪੈਨਿਕ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਪਹਿਲੇ ਅਨਾਜ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਭਾਰ ਵਿਚ ਦੂਜੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਕਮਤ ਵਧਣੀ ਦੀ ਊਰਜਾ ਵਿੱਚ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.

ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ

ਪਹਿਲੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅੰਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਹੈ. ਪਹਿਲੇ ਅਨਾਜ ਤੋਂ, ਵੱਡੇ ਪੌਦੇ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਦੂਜੀਆਂ ਅਨਾਜ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਵੱਡੇ ਫਸਲ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਕੁਦਰਤੀ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਅਨਾਜ ਦੇ ਡਰਾਇਰਾਂ ਵਿਚ ਅਨਾਜ 35-40 ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਹਵਾ ਤਾਪਮਾਨ ਵਿਚ ਗਰਮ ਕਰੇ.

ਬਿਜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਫੂਗਸੀਨਾਈਡ ਜਾਂ ਫੋਰਮਰੀ ਨਾਲ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 40% ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਬਿਜਾਈ ਤੋਂ ਪੰਜ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ. ਬੀਜ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਪਪਣ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਡੂੰਘਾਈ ਤੇ ਸਭਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਪਲੱਸ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਡਿਗਰੀ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ.

ਇਹ ਇਲਾਜ ਸੁੱਕੇ ਜਾਂ ਅਰਧ-ਸੁੱਕੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਦੀ ਸੁਕਾਉਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਬਿਜਾਈ ਤੋਂ 2-3 ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ. ਇਹ ਗਰਮੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉੱਚਤਮ ਸੰਭਵ ਬੀਜ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੀਜਾਂ ਦਾ ਨਮੀ ਸਿਰਫ 14% ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਜੇਕਰ ਨਮੀ 17% ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ 2-3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਰਧ-ਸੁੱਕੇ ਵਿਧੀ ਵੀ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ. ਡਰੱਗ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਅਚਹੀਨਤਾ ਨੂੰ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ

ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਡ੍ਰੱਲਸ ਨਾਲ ਬੀਜ ਬੀਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਬਿਜਾਈ ਓਟਸ ਦੀ ਤਾਰੀਖ

ਛੇਤੀ ਹੀ ਓਟਸ ਨੂੰ ਬੀਜਣ ਲਈ ਵਧੀਆ ਹੈ. ਇਹ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਓਟਸ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਦੇਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਉਤਪਾਦਕਤਾ 'ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗਾ. ਬੋਤਲਾਂ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਆਮ ਹੈ, ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ - ਤੰਗ-ਪਤਲਾ.

ਓਅਟ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀ ਹੈ:

ਰੌਸ਼ਨੀ ਅਤੇ ਸੁੱਕੇ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਰਿੰਗ-ਸਪੂਰ ਰੋਲਰਸ ਨਾਲ ਪੋਸਟਸਿੰਗ ਰੋਲਿੰਗ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ.ਇਹ ਘਟਨਾ ਬੀਜ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਪਰਕ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਦਾ ਹੈ, ਦੋਸਤਾਨਾ ਕਮਤ ਵਧਣੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰੂਟ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਬਿਹਤਰ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ. ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ, ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਸਿਮਜ਼ਿਨ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ - 80% (0.25-0.3 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ).

ਜੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਪਰਤ ਦਿੱਸਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਓਟ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹੈਰੋ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨਾਲ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਹਟਾਉਣ, ਛਾਲੇ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਫਸਲ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਹੁੰਚ ਹੋਵੇਗੀ. ਦੁਖਦਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਟੁਕੜੇ ਦੀ ਲੰਬਾਈ 1.5 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਜੇ ਇਹ ਲੰਮਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ 3-4 ਪੱਤੀਆਂ ਦਾ ਗਠਨ ਹੋਣ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਪੌਦੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚੇ.

ਅਨਾਜ ਦੀ ਕਟਾਈ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, ਜੋ ਚਾਰੇ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਵੇਗੀ, 300 L / ha ਦੀ ਇੱਕ ਤਰਲ ਖਪਤ ਉੱਤੇ 20-25 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਯੂਰੀਆ ਖਾਦ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ.

ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰੋ ਰਿਟਰਨ-ਦੈਨ ਤਸੇ-ਤਸੇ-ਤਸੇ 460 - ਟਾਰੀਰਿੰਗ ਦੌਰਾਨ 3-4 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਏ.ਆਈ / ਹੈ. ਜੇ ਜਰੂਰੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.

ਜੇ ਵਧ ਰਹੇ ਸੀਜ਼ਨ ਦੌਰਾਨ, ਫਸਲ ਬੇਲੋੜੇ ਬਨਸਪਤੀ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਫਿਰ ਇਹ ਟਿਊਬ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ.ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਡਾਇਲਨ, ਐਮਿਨ ਸੋਏ, ਲੋਂਟਲਿਲ ਵਾਂਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.

ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਥ੍ਰੈਸ਼ਹੋਲਡ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਰੋਗਾਂ ਲਈ ਪੌਦੇ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ. ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਪੀਲੇ ਜੰਗਾਲ, ਪਾਊਡਰਰੀ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੀ, ਸਟੈਮ ਰਸਟ ਅਤੇ ਸੇਪਟੋਰਿਰੀਆ ਤੋਂ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫੂਗਸੀਾਈਡ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ: ਬਾਈਲੇਟਨ, ਟਿਲਟ ਫੰਡਜ਼ੋਲ. ਜੇ ਬੀਮਾਰੀ ਦੁਬਾਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੌਦਿਆਂ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਕੀੜਿਆਂ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਨਾਜ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ 1-4 ਲਾਰਵੋ, ਅਨਾਜ ਦੀ ਬੀਟਲ 3-5 ਫੁੱਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਗਰਮੀ ਦੌਰਾਨ ਘਾਹ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ 30-50 ਪ੍ਰਤੀ 100 ਸ਼ੁੱਧ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਬੂਟਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਅਨਾਜ ਗ੍ਰਾਮਰ 40-50 / 1 ਮੀ 2 ਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਹੈ, ਓਟਸ ਠੰਡੇ-ਰੋਧਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਹਨ. ਓਟ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ 1-2 ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਤੇ ਉਗਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ 3-4 ਡਿਗਰੀ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੈ. ਵਧਣ ਅਤੇ ਗਰਮੀ ਦੇ ਸਮੇਂ, 15-18 ਡਿਗਰੀ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਆਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਸ਼ੂਟਰ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਠੰਡ ਨੂੰ -9 ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪੁੰਗਰਣ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਠੰਡ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਜਦੋਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਖਿੜਦਾ ਹੈ, 18-20 ਡਿਗਰੀ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੋਵੇਗਾ. ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਹੋਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਇਹ frosts ਨੂੰ -5 ਡਿਗਰੀ ਤਕ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਓਟਸ ਹੋਰ ਬਹਾਰ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹਾਰ ਖੁਸ਼ਕ ਮੌਸਮ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨਗਰਮੀ ਦੇ ਗਰਮੀ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਓਟਸ "ਫਿਊਜ਼" ਦੇ ਅਧੀਨ ਹਨ

ਨਮੀ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ

ਓਟਸ ਬਹੁਤ ਨਮੀ-ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਹੈ ਸੋਜ਼ਸ਼ ਲਈ, ਝਰਨੇਦਾਰ ਅਨਾਜ ਨੂੰ ਅਨਾਜ ਦੇ ਭਾਰ ਦੇ 60% ਤਕ ਨਮੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਵੱਧ ਹੈ. ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬੂਟ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੂਟਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ' ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਨਮੀ ਦੀ ਕਮੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਝਾੜ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਘਟ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ਼ ਨਾਲ, ਜੌਆਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ. ਦੇਰ ਬਾਰਿਸ਼ ਅਨਾਜ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਅਤੇ ਪਪਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ.

ਕਲਪਨਾ ਕਟਾਈ

ਓਟਸ ਇਕਸਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਪੈਨਕੇਲ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਅਨਾਜ ਪਹਿਲੇ ਪੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੈਨਕਿਲ ਦੇ ਸੈਂਟਰ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਕਣਕ ਦੇ ਉਲਟ, ਓਟ ਰੋਲ ਵਿਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਇਸ ਲਈ, ਛੇਤੀ ਵਾਢੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਨਾਜ ਦੀ ਇਕਸਾਰ ਪਥਰਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਦੇਰ ਨਾਲ ਕਟਾਈ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਵੱਡੇ ਅਨਾਜ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.

ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਪੜਾਅ ਅਤੇ ਦੋ ਪੜਾਅ ਜੌਂ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਹੈ. ਪੈਨਕੇਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਨਾਜ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਨਾਲ ਦੋ ਪੜਾਅ ਦੇ ਉਪਜ ਅਤੇ ਪੈਨਿਕ ਦੇ ਪੂਰੇ ਪਰੀਪਣ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੰਗਲ ਪੜਾਅ. ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਇੱਕ ਜੋੜ ਫਲਾਂਵੀਸਟਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.